گِردگَرد

ماجراجویی در استانبول

Hamidreza

میخوایم به شهری سفر کنیم که مردمش مثل ما عاشق چایی، مثل ما احساساتی و گاهی هم خرافاتی و مثل ما اکثرا مسلمان هستند. استانبول، سومین شهر پربازدید دنیاست. بزرگترین کلان شهر ترکیه، محلی که دو قاره ی پهناور آسیا و اروپا  در منحصر به فرد ترین  حالت ممکن، بین دریای سیاه و دریای مرمره ایستادند و همدیگه رو در تنگه بُسفُر در آغوش گرفتند. نیمه ی شرقی شهر متعلق به آسیا و یک محل آرام و دنج برای زندگی مردم اونجاست و نیمه غربی متعلق به اروپا، شلوغ و رنگارنگ و پر از توریست. استانبول شهریه که این فرصت رو میده تا همزمان مسافر دولت فخیمه عثمانی و امپراطوری شکوهمند روم باشی.

آب و هوای استانبول

آب و هوای استانبول تا حد زیادی تحت تأثیر شرایط دریای مدیترانه قرار داره. درسته که بیشتر شهرهای همجوار مدیترانه هوای معتدلی دارند، ولی استانبول در تابستان تقریباً گرم و خشکه و در زمستان نسبتا معتدل و در بعضی روزها هم بشدت سرد و با بارش های زیادی همراهه، مجاورت با دریا میزان رطوبت خیلی بالایی رو این جا به وجود آورده که توی بعضی روزهای خیلی سرد زمستان به مه شدید هم تبدیل میشه.

از اواخر بهار تا اواسط تابستان رطوبت با گرما همراه میشه و هوای مطلوبی برای سفر نیست؛ ولی دو ماه اول بهار و از اواخر تابستان تا اواسط پائیز (شهریور تا آبان) از نظر شرایط آب و هوایی موقعیت بسیار خوبی برای سفر به استانبوله. استانبول باد خیز هم هست و امکان وزش باد های شدید وجود داره.

ویزا و پرواز

برای ورود به کشور ترکیه و اقامت تا ۹۰ روز نیازی به ویزا ندارید. پرواز هواپیمایی آتا روز سه شنبه ساعت ۲۰:۳۰ از فرودگاه امام تهران به مقصد فرودگاه آتاتورک (Ataturk/Yesilkov International Airport) حرکت کرد و بعد ازحدود ۳٫۵ ساعت در استانبول به زمین نشست.

هزینه ها در سفر به استانبول

واحد پول ترکیه لیره ترک با نشانه ی (TRY) است. سفر به این کشور در سطح اقتصادی روزانه برای هر فرد ۸۰-۷۰ لیره هزینه داره که ۵۰ لیره برای هتل و هاستل، ۱۵ لیره برای غذا، و ۷ لیره و ۱۰ لیره به ترتیب برای حمل و نقل و تفریحات و بلیط هاست.

برای سفر در سطح متوسط این مقدار برای هر فرد به روزانه ۲۰۰-۱۹۰ لیره میرسه؛ که ۱۳۰ لیره اون برای هتل، ۳۵ لیره برای غذا، ۱۵ لیره برای حمل و نقل و ۲۵ لیره برای تفریحات روزمره هزینه میشه.

حمل و نقل در استانبول

از فرودگاه آتاتورک تا حوالی میدان تکسیم که هتل ۴ستاره تایتانیک واقع شده چندین راه دارم. تاکسی ها که همیشه در دسترس و راحت هستند. اون ها بعنوان هزینه پایه ۴ لیره و به ازای هر کیلومتر ۲٫۵ لیره دیگه دریافت می کنند.

همینطور اوبر که مثل همون اسنپ خودمونه هم به عنوان تاکسی خصوصی همیشه هست و برای مسیرهای داخل شهر که خیلی دور یا خیلی نزدیک نباشند، مناسبه.

دولموش (dolmus)

دولموش یا همون خوردوهای ون که بصورت اشتراکیه و باید پر بشه تا حرکت کنه و هزینه کمتری نسبت به تاکسی داره.

اتوبوس

اتوبوس ها که به اکثر نقاط شهر رفت و آمد دارند و ارزون ترین نوع حمل و نقل شهری هستند و نکته خوبشون اینجاست که در اون ها ایستگاه ها بصورت صوتی اعلام میشه و برای گردشگران خیلی کمک کننده است، هزینه ۲٫۶ لیره میشه و اگه کارت نداشتید ۴ لیره، یک سری اتوبوس هم شهرداری استانبول توی فرودگاه ها گذاشته به اسم هاواتاش (havatas) که راه مناسبیه برای رفتن به هتل های مرکز شهر خصوصا حوالی تکسیم، هزینه ش هم از فرودگاه آتاتورک ۱۴ لیره میشه و هر نیم ساعت یک نوبت حرکت میکنه.

کارت حمل و نقل استانبول

استانبول کارت (Istanbul Card) یک کارت پیش پرداخت قابل شارژه که در تمام شبکه حمل و نقل استانبول قابلیت استفاده داره. هزینه خرید کارت ۱۰ لیره است که ۶ لیره قیمت کارت و بقیه اون شارژه که میتونید استفاده کنید. کارت رو از دستگاه های زرد رنگی که که در همه ایستگاه ها بجز ایستگاه اتوبوس هست، می تونید بخرید. در هر بار استفاده برای اتوبوس، مترو، تراموا و… ۲٫۶۰ لیره از کارتتون کم میشه. اینطوری در هزینه های حمل و نقلتون صرفه جویی می کنید.

مترو

مترو استانبول برخلاف تهران شلوغ نیست، هزینه اون هم مثل اتوبوسه و ارزون ترین و سریع ترین راه برای رفتن از فرودگاه آتاتورک به هتل های حوالی میدان تکسیم همین متروست اما باید در ایستگاه Zeytinburnu پیاده بشید و با تراموا بقیه راه رو برید و این در حالیه که هیچ چیز جذابی رو هم بین راه نخواهید دید. برای هر سفر ۲٫۶۰ لیره هزینه خواهید داشت.

tramway

تراموا وسیله جدید و جالبیه برای ما. قطاری که روی زمین و با برق کار میکنه، هزینه ها یکیه و برابر با همان ۲٫۶۰ لیره. تراموا در اکثر جاهای دیدنی شهر ایستگاه داره ولی چون مردم محلی بیشتر ازش استفاده می کنند کمی نسبت به مترو شلوغ تره.

Funicular

فونیکولار هم قطاریه که توسط کابل کشیده میشه و ابتکار جالبیه و امتحان کردنش خوبه، دو تا ایستگاه داره و خط مترو رو به خط تراموا متصل میکنه. هر سفر ۲٫۶۰ لیره میشه.

هتل محل اقامت من

هتل ۴ ستاره تایتانیک (hotel titanic) تقریبا مثل عکساییه که ازش دیدم. تمیز، با ویوی خیلی خوب و البته یک رسپشن مودب و شوخ طبع. وقتی رسیدم دیر وقت بود و حسابی خسته بودم. بدون معطلی اتاقم رو تحویل گرفتم و مستقیم رفتم برای خواب و رفع خستگی.

خوشبختانه اتاق با وجودی که کمی کوچیک بود، تمیز و مرتب بود و دکور دوست داشتنی داشت.

فقط وعده صبحانه به رایگان در هتل سرو میشد ولی امکان سفارش غذا در رستوران هتل وجود داشت و از نظر کیفیت غذاهای خوب و خاصی رو آماده می کردند.

صبح روز بعد با انرژی از خواب بیدار شدم و بعد از خوردن صبحانه، از هتل بیرون زدم. فاصله هتل تا میدان تکسیم و خیابان استقلال در حد چند دقیقه قدم زدن بود.

در هر قدم که بر میداشتم آدم هایی مشغول تفریح و خرید و هواخوری  بودند. حس وحال مردمی که تو استقلال قدم میزنند رو چند سال پیش توی مردمی دیدم که روی سی و سه پل قدم میزدند، وقتی هنوز زاینده رود نفس میکشید. صدای موسیقی زنده ی شادی که گاهی بین جمعیت نمیشد منشا اون رو پیدا کرد، از هر جا که بود بهت حس زندگی میداد.

اکثر برندهای معروف دنیا در خیابان استقلال نمایندگی دارند و واقعا خیلی خوب و راحت میشه خرید کرد، اگه کسی از اولویت ها و دغدغه های سفرش خرید نباشه، بهتره درگیر شلوغی مراکز خرید نشه و این جا تمام خریدشو انجام بده و از همه چیز لذت ببره.

مرکز جواهر، فروم، هیستوریا، کانیون و البته این نکته رو بگم هر جا کلمه اوت لِت دیدید، بدونین تمامی برندهای معروف و بزرگ دنیا فروشگاه اوت لت دارند که اجناس فصول قبل و تک سایز شده شون رو با قیمت های بسیار پایین عرضه می کنند، چندتا اوت لت معروف مثل اوپتیموم، کاله، اولیویوم و… که می تونید در سفرتون سری به اون ها هم بزنید.

برج گالاتا

انتهای خیابان استقلال برج گالاتا واقع شده که به عنوان یکی از سنبمل های استانبول شناخته میشه.  بعد از یک عمر فهمیدم اسم تیم گالاتاسرای از کجا میاد! بالا رفتن از گالاتا چهره جدید و جذابی از شهر استانبول به شما میده. برای بالا رفتن از گالاتا باید فقط هزینه آسانسور رو پرداخت کنید.

شام رو در یکی از رستوران های استقلال خوردم و مدتی رو در کوچه پس کوچه های شلوغ و پرهیاهو و زنده ی اون، بین مردم هم زبان و نا هم زبان قدم زدم و از تماشای لبخندها و شنیدن آواها لذت بردم. حسابی دیر وقت شده بود، اما خبری از سکوت و سکون نبود.

مساجد، کاخ موزه توپکاپی، پارک گلخانه، حمام خرم سلطان

با مرور سرنوشت کلیسایی که تاریخ به مسجد و حالا به موزه تبدیلش کرده بود، به سمت ایاصوفیه رفتم. صف بلیط ۴۵ لیری اون نسبتا طولانی بود که البته هر قدر هم زمان میبرد به تماشای شکوه و زیبایی های معماری و اصالت ایاصوفیه می ارزید. مسجدی با نمای صورتی رنگ که برای گردشگران شاید تنها تفاوتش با مسجد سلطان احمد که روبروش واقع بود در همین رنگ هاشون بود. مسجد سلطان احمد آبی رنگ و در حال حاضر هم برخلاف ایاصوفیه محل انجام فرایض هست و برای  ورود به اون لباس های راحتی مثل شلوارک ممنوعه و خانم ها هم باید حجاب داشته باشند، همچنین بازدید ازین مسجد رایگانه.

پشت ایاصوفیه باغ سرسبز و بزرگ گلخانه واقع شده که میشه حدس زد در بهار چقدر طراوت و تنوع  گل ها و سبزه آرایی هاش بیشتره. بعد از پارک نمای باهیبت کاخ موزه توپکاپی ظاهر میشه. سلطان محمد دوم بعد از فتح استانبول در حالی وارد شهر میشه که در اثر اصابت توپ های جنگیش حفره های بزرگی روی دیوار شهر به جا مونده. توپکاپی یعنی همون آثار توپ روی دیوارهای شهر که انگار نماد پیروزی و قدرتش بودند. شاید حدود سه ساعت برای بازدید از کاخ زمان لازم داشته باشید. ورودی کاخ ۳۵ لیر و برای بخش حرمسرا جداگانه باید بلیط ۲۵ لیری تهیه کنید. از زیبایی های کاخ های دولما باغچه و بیلربی هم زیاد شنیده بودم اما فرصت نشد که برم.

حمام خرم سلطان هم حوالی همین مساجد، واقع شده. به نام همسر سلطان سلیمان، که به دست معمار معروفی به نام سینان ساخته شده (مقبره سینان هم داخل مسجد سلیمانیه است) یکی از معروفترین و لوکس ترین حمام های ترکی استانبول که دو بخش زنانه و مردانه داره و پکیج های مختلفی بین ۸۰ تا ۱۶۰ یورو ارائه میده.

ناهار رو در یک رستوران سنتی خوردم و برگشتم به هتل، بعد از دو سه ساعتی استراحت، شب رو در استقلال بین مردم، بین شادی هاشون، بین فروشگاه های شلوغ و بزرگ و بین خوراکی های خاص و تازه گذروندم.

آب انبار یارباتان و افسانه ی مدوسا، آکواریم فلوریا و پنگوئن ها، بازارها

ما در بخش های کویری کشورمون پدیده ای داریم به نام آب انبار. یک نمونه ی خیلی زیبا و اصیل از این آب انبارها توی استانبول هم هست به نام یارتابان که سال ۵۳۲ توسط بیزانس ها برای تامین آب مورد نیاز کاخ و ساکنین شهر ساخته شده، بعد از اینکه استانبول توسط عثمانی ها فتح میشه چون اونا اعتقاد داشتند باید از آب جاری استفاده کنند، آب انبار رو می بندند. ورودی آب انبار برای هر نفر ۲۰ لیر میشه.

آکواریوم فلوریا با ورودی ۶۰ لیر بزرگترین و به روزترین آکواریوم استانبوله که در اون  بیش از ۱۷ منطقه ی دنیا دقیقا به همون شکل واقعی در ابعاد مینیاتوری شبیه سازی شده و ای کاش قیافه من رو وقتی بعد از تماشای دریاهاش رسیدم به قسمتی که مربوط به قطب بود و پنگوئن داشت، می دیدید. پنگوئن های واقعیِ واقعی! همینطور جنگل آمازون که اونقدر دقیق و درست شبیه سازی شده بود دقیقا شبیه سازی شده بود که اگه هر لحظه توی آمازون بارون بگیره، اینجا هم بارون میاد.

شهربازی بزرگ ویالند و پارک های آبی آکوا مارین و خصوصا آکوا کلاب دلفین برای کسانی که اهل بازی و تفریحات آبی هستند، خیلی پیشنهاد میشه.

 بازارهای سنتی و بزرگ استانبول به بازارهای سنتی ایران شباهت های زیادی داشتند. مثلا بازار کاپالی چارشی یا گرند بازار از نظر معماری و تنوع محصولات، به بازار سنتی کاشان شبیه بود.

بازار مصری ها یا بازار ادویه دیدنی بود و پر از خوراکی های وسوسه برانگیزی که از نظر طعم و ظاهر تازگی داشتند.

ناهار امروز دونار کباب بود که طعم اون چندان تعریفی نداشت و زیاد باب میل من نبود.

تنگه بسفر، جزیره بیوک آدا و گردش در نیمه آسیایی شهر

از جمله دیدنی های خاص و منحصر بفردی که میشه مثل من یک روز کاملتون رو بهش اختصاص بدید، سفر با کشتی به نیمه آسیایی استانبول و جزیره بیوک آداست؛ از مجموعه جزایری که بخاطر اینکه زمانی تبعیدگاه شاهزادگان روم بوه؛ به اون ها جزایر پرنس هم گفته میشه. بلیط دو طرفه تون میشه حدود ۳۰ لیر. از طریق اسکله امینونو میرسید به تجربه بی نظیر کشتی رانی در تنگه بسفر، روی عرشه، با هوای عالی، عبور از زیر پل های بزرگ، مرغ دریایی، صدای موج… از طرفی بخاطرعرض کم تنگه کشتی ها نزدیک به ساحل حرکت می کنند و نمای فوق العاده ای از شهر از رو شاهد هستید.

جزیره زیبای بیوک آدا یک پیشنهاد عالی برای کسانیه که دوست دارند از زندگی شهری و ماشینی فاصله بگیرند، اونجا هیچ وسیله نقلیه ای نمی بینید و فقط میتونید از کالسکه و دوچرخه استفاده کنید و یا تمام جزیره رو پیاده قدم بزنید که توصیه نمیکنم؛ چون مسیرش کمی طولانیه. حالا از نیمه آسیایی استانبول بشنوید؛ اینجا آروم ترو البته لوکس تره، کمتر توریست دیده میشه و اکثرا خود اهالی ساکنند. بازار روز کادیکوی پیشنهاد بسیار خوبیه برای شکموها یا همه ی کسایی که مثل من دنبال طعم و مزه های جدید و متفاوتند. غیر از اون، تست انواع خوراکی ها و میوه ها و شربت عجیب و جذاب تمرهندی رو اینجا میشه تجربه کرد. همینطور موزه رحمی که پر از انواع ماشین ها و هواپیماها و زیردریایی های قدیمی و کلی وسیله دیگه است که درست یادم نیست چقدر از وقتم رو اونجا با لذت و شگفتی سپری کردم.

نکات سفر