اواسط تابستان بود که تصمیم گرفتم به شهر زیبای کوالالامپور در جنوب شرقی آسیا سفر کنم و سواحل زیبا، جزیره های متعدد و جنگل های سرسبز اون رو از نزدیک ببینم. شهری که در کنار جاذبه های طبیعی و سر سبز، ساختمان هایی مدرن و بلند داره و تماشای دیدنی های آن تمامی نداره.
آب وهوا
در مورد آب و هوای مرطوب و استوایی مالزی باید بگم که همیشه امکان بارون های سیل آسا توی اون وجود داره؛ درجه حرارت هوا تو این کشور معمولا نوسان چندانی نداره و میانگین بیشترین دما در طول سال ۳۳ درجه و کمترین دما ۲۲ درجه سانتیگراده. ممکنه هر لحظه که انتظارش رو ندارید تو سفرتون به مالزی با بارون هایی شدید و غیر منتظره ای روبرو بشید. این بارون ها معمولا تا ۱ ساعت ادامه داره؛ سعی کنید حتما تو این مواقع سقفی پیدا کنید و تا تمام شدن بارون صبر کنید چون در مورد این بارون ها چتر مشکلی رو حل نمیکنه. در مورد زمان سفر به مالزی همه فصل ها میتونن مناسب باشن اما اگه میخواید از تمام تفریحات ساحلی و دریایی اون استفاده کنید، اواخر بهار و تابستان میتونه بهترین گزینه باشه.
حمل و نقل در کوالالامپور
به طور کلی هزینه تاکسی و ون توی مالزی تقریبا زیاده اما روش هایی وجود داره که طبق تجربه من و تحقیقاتی که کردم به شما کمک میکنه تا تجربه بهتری از این موضوع داشته باشید. برای اینکه تو کوالالامپور بتونید راحت تاکسی بگیرید یا ببینید اطرافتون چه مکان های دیدنی وجود داره حتما از اپلیکیشن های مناسب استفاده کنید. اپلیکیشن Grab یک اپلیکیشن مثل اسنپه که میتونید به وسیله اون به راحتی تاکسی بگیرید و نسبت به تاکسی های آزاد نیز هزینه کمتری پرداخت کنید.
اتوبوس
تو این شهر میتونید از اتوبوس های گو کی ال سیتی (GO-KL City) استفاده کنید و به صورت رایگان ۴ مسیر دایره تو شهر رو طی کنید.
ایستگاه های این اتوبوس ها در مرکز شهر، برج کوالالامپور، ایستگاه ریلی کی ال سنترال، میدان ملی و میدان مردکا قرار داره که تو ساعات شلوغ هر ۵ دقیقه یک بار و تو سایر زمان ها هر ۱۰ تا ۱۵ دقیقه حرکت می کنند. همچنین با اتوبوس های شهری هم میتونید برای مسیری ۶ کیلومتری بین دو ایستگاه ۱ تا ۲ رینگت پرداخت کنید. یکی دیگه از مکان هایی که برای حمل و نقل عمومی باید در مورد اون به خوبی بدونید، ایستگاه بزرگی به نام KL Central که محل تلاقی خطوط ریلی کوالالامپور و ایستگاه اتوبوس به اکثر نقاط مهم شهر محسوب میشه در واقع از اونجا میتونید با مترو ، مونوریل، قطار به سمت فرودگاه و اتوبوس، به همه نقاط شهر بروید.
تاکسی
تاکسی های عادی توی این شهر اینجوریه که در ابتدا یک هزینه ورودی ۳ تا ۵ رینگتی از شما دریافت میشه و برای محاسبه قیمت از تاکسی متر استفاده می شود. هزینه تاکسی داخل شهر معمولا حدود ۱۰ تا ۱۵ رینگت میشه اما اگه قبل از ورود به تاکسی بگید تا فلان مسیر چقدر میشه هزینه زیاد تری ازتون میگیرن و تمام تلاششون رو می کنند که از تاکسی متر استفاده نکنند و اینجوری ۳ تا ۴ برابر بیشتر از شما پول می گیرند. اگر متوجه شدید که راننده نمی خواد از تاکسی متر استفاده کنه یا ادعا میکنه مشکلی وجود داره سعی کنید از طریق نقشه پیدا کنید و مثلا بگویید این مسیر ۴ کیلومتره و وقتی بفهمه شما مسافت رو میدونید قیمت مناسب تری بهتون میده. در مورد تاکسی های کوالالامپور این نکته رو هم بدونید که از اونجایی که تاکسی هایی قرمز هستند قدیمی ترند، هزینه کمتری رو هم از مسافران دریافت می کنند و هزینه تاکسی های آبی و جدید تر هم از ۶ رینگت شروع میشه.
مترو
همچنین برای سوار شدن تو مترو باید اسم خط و مقصد مورد نظرتون رو از طریق نقشه پیدا کنید و تو دستگاه هایی شبیه به عابر بانک انتخاب کنید و با مشخص کردن تعداد نفرات، پول مورد نیاز رو که از اسکناس های ۱ تا ۵ رینگتیه یا سکه داخل دستگاه بندازید و سکه های پلاستیکی آبی رنگی رو به عنوان بلیط بگیرید.
مونوریل
علاوه بر اون قطار های دیگه ای به نام KL- monorail وجود داره که ۱۱ خط تو سطح شهر دارند و از ساعت ۶ صبح تا ۱۲ شب فعالیت می کنند.
این قطارها تو ساعت های شلوغ هر ۵ دقیقه ۱ بار و در ساعت های خلوت هر ۱۲ دقیقه یک بار حرکت می کنند. هزینه این قطار های برای هر استپ توی ایستگاه ها ۱٫۲۰RM که طریقه خرید بلیط این قطار ها هم مثل مترو با دستگاه ها و دریافت سکه های پلاستیکی آبی رنگه.
همچنین برای رفت و آمد هاتون تو کوالالامپور میتونید از کارت مترو استفاده کنید که قیمت این کارت ۱۶ رینگته و میتونید از سوپر مارکت ها به راحتی خریداری کنید. و از هر کارت تنها یک نفر میتونه استفاده کنه. همچنین از این کارت میتونید برای اتوبوس و مونو ریل هم استفاده کنید. وقتی کارت رو میخرید هیچ شارژی نداره و باید اون رو به میزان دلخواه شارژ کنید. و تو هر مسیر حداقل ۱٫۵ و حداکثر ۲٫۵ رینگت از کارتتون استفاده میشه.
هزینه ها
در مورد واحد پول مالزی رینگت هم باید بگم که با RM نشان داده میشه و اسکناس های اون به این صورته که ۱RM به رنگ آبی، ۵RM سبز، ۱۰RM قرمز، ۲۰RM زرد-نارنجی، ۵۰RM سبز-آبی و ۱۰۰RM به رنگ ارغوانیه و سکه های اون هم سنت یا سنه که هر ۱۰۰ سن یک رینگت میشه.
جالبه که بدونید حدود ۶۱ درصد از مردم مالزی مسلمان هستند و دین ۲۰ درصد از مردم هم بوداییه. زبان اصلی مردم این کشور مالاییه اما اکثر مردم به زبان انگلیسی هم مسلط هستند و اگه انگلیسی بلد باشید تو طول سفر کمتر به مشکل بر میخورید.
پرواز به کوالالامپور از تهران با ایرلاین های ایر آسیا و ماهان انجام میشه. بعد از کمی تحقیق متوجه شدم که بلیط پرواز ایرآسیا از پرواز ماهان ارزون تره و علت این ارزونی هم اینه که تنها بار مجاز رایگانی که مسافران میتونن با خود به هواپیما ببرند، بار داخل کابینه و در صورت تحویل بار در هنگام چک این باید هزینه اون رو جداگانه پرداخت کنند. خیلی از تور ها از این ایرلاین با کلاس ارزون استفاده می کنند تا در مجموع هزینه های تور کمتر بشه. بنابراین تصمیم گرفتم تور با پرواز ماهان رو برای سفرم انتخاب کنم. این پرواز ساعت ۲۲:۳۰ انجام می شد، پس چند ساعت زودتر تو فرودگاه حاضر شدم و پس از طی کردن روند پرواز، هواپیما بدون تاخیر پرواز کرد و سفر پر ماجرای من به کوالالامپور شروع شد. برای این سفر من یک تور ۷ روزه رو تو هتل ۴ ستاره رویال بینتانگ خریداری کردم و مثل همیشه مهم ترین دلیل انتخاب من از این هتل این بود که این هتل در موقعیت مکانی خوبی قرار داشت که خیابان اون به سر زندگی و شلوغی معروفه. همه چیز تو پرواز ماهان خوب و با کیفیت به نظر می رسید و بعد از حدود ۸ ساعت هواپیما تو فرودگاه بزرگ کوالالامپور فرود اومد. فرودگاهی بزرگ و مدرن که اگر به تابلو های راهنمایی توجه کنید خیلی راحت میتونید مسیرتان رو پیدا کنید. تو فرودگاه اگه قراره که خودتون تا هتل برید بهترین و سریع ترین روش اینه که از قطار های اکسپرس فرودگاه استفاده کنید که هر ۲۰ دقیقه یک بار حرکت می کنند و طی ۲۸ دقیقه شما رو به مرکز شهر می رسانند. که میتونید به راحتی با پرداخت ۳۵ رینگت از باجه های مخصوص فروش بلیط این قطار ها، بلیط خود رو خریداری کنید.
من که با تور به این سفر اومده بودم، برای رفتن به هتل باید با لیدر تور همراه می شدم و بعد از پیوستن به لیدر کمی منتظر موندیم تا همه مسافران جمع شدند. بعد از اون آقایی که به همراه همسرش از همه دیرتر هم اومده بودند به راهنمای تور گفت من می خواستم پولم رو تبدیل کنم ولی موفق نشدم و برای همین کمی دیرتر رسیدیم اما لیدر گفت هیچوقت تو فرودگاه پول هاتون رو تبدیل نکنید و سیم کارت نخرید چون قیمت ها با بیرون خیلی متفاوته. بعدش همه سوار اتوبوس شدیم اول از همه به ما سیم کارت هایی از اپراتور U mobile داد و شروع به صحبت در مورد مالزی و برنامه های این چند روز کرد. همه تور ها یک گشت نیم روزه رایگان داشتند که تو اون ثبت نام کردم و تصمیم گرفتم بقیه جاهای شهر رو خودم به تنهایی ببینم. بعد از اون اتوبوس تو خیابانی که پشت پاساژ پاویلیون بود، توقف کرد و لیدر تور گفت که این جا میتونید پول تبدیل کنید و سیم کارت هاتون رو شارژ کنید. نرخ تبدیل یورو به رینگت نسبت فرودگاه و همه جاهای دیگه ای که تو شهر دیدم خیلی کم تر بود. نکته ای که در این مورد وجود داره اینه که سعی کنید حتما تو ایران پولتون رو به دلار یا یورو تبدیل کنید چون تو مالزی به راحتی پول ایران رو چنج نمی کنند و ممکنه کمی براتون مشکل ساز بشه. در مورد اپراتور U mobile باید بگم که کیفیت آنتن دهی و سرعت اینترنت پایینی داشت و سیم کارت ۵ رینگت شارژ اولیه داشت اما باید ۱۰ رینگت شارژ اولیه انجام می دادیم تا سیم کارتمون فعال بشه. به علاوه با گرفتن کد #۱۱۸* میتونید میزان شارژتون رو چک کنید.
بعد از رسیدن به هتل و انجام کارهای پذیرش وارد اتاقم شدم. همه چیز تمیز و مرتب بود وسایلم رو داخل اتاق گذاشتم و خیلی زود راهی بیرون شدم. مثل همیشه می خواستم تو این سفر هم از تمام لحظاتم استفاده کنم و نهایت لذت رو ببرم.
کوالالامپور با ایران حدود ۳ ساعت و نیم اختلاف زمان دارد. البته این تفاوت در زمان به گونه ایه که تو نیمه اول سال ۳٫۵ ساعت و تو نیمه دوم سال ۴٫۵ ساعت جلوتر از ایرانه.
روز اول
از هتل به سمت خیابان بوکینگ بینتانگ راه افتادم. خیابان زنده ای که شور و اشتیاق همیشه توی اون موج میزنه و تو مرکز کوالالامپور و محله ای که به اون مثلث طلایی گفته میشه، قرار گرفته و از خیابان راجا چولان شروع شده و به خیابان پودو منتهی میشه. اما جالبه که بدونید علت این نامگذاری چی بوده…از آنجایی که املاک و ساختمان های با ارزش در این خیابان وجود دارد به آن مثلث طلایی گفته می شد که البته امروزه چندان بین مردم رایج نیست. مکانی پر از مراکز خرید و تفریحی که بزرگ ترین برند های دنیا توی اون نمایندگی دارند. همچنین دو خیابان معروف سلطان اسماعیل و ایمبی هم تو این خیابان قرار دارند. خیابان بوکیت بینتانگ تو شب حال و هوای دیگه ای داره.
سراسر خیابان پر از نوازندگان خیابانی و سرگرمی های رایگان میشه. همه جا چراغانی و روشن به نظر میرسه و دست فروش ها بساط خودشون رو توی دو طرف خیابان پهن می کنند. افرادی با لباس های عجیب در حال اجرای نمایش هستند. بعضی افراد هم با لباس هایی تک رنگ و اکلیلی به صورت مجسمه هایی گوشه و کنار خیابان می ایستند.
تا شب تو همین خیابان جذاب قدم می زدم و از مراکز خرید و دیدنی های اون دیدن می کردم. برای شام به رستوران مک دونالد توی اون نزدیکی رفتم و برای یک پرس غذای کامل شامل یک ساندویچ بیگ مک و سیب زمینی سرخ شده و نوشیدنی تو اون ۲۰ رینگت پرداخت کردم که کیفیت خوب و مناسبی هم داشت.
روز دوم
روز دوم تصمیم گرفتم که خیلی زود به batu caves بروم که از مهم ترین جاذبه های مالزی به حساب میاد. برای دیدن این مکان شگفت انگیز هر روز از ساعت ۶ صبح تا ۹ شب وقت دارید. به همین دلیل به سمت ایستگاه منوریل که تو نزدیکی خیابان بوکیت بینتانگ قرار داره، رفتم و بعد از کمی منتظر شدن به سمت ایستگاه مرکزی kl central حرکت کردم. واگن ها کمی شلوغ بودند اما کلا همه چیز خوب بود. بعد از رسیدن به kl central وارد طبقه بالای یک پاساژ شدم و از اونجا به محل خرید بلیط batu caves رفتم و بلیطی به قیمت ۲٫۶ رینگت خریدم و سوار متروی KTM شدم و به سمت مقصدی جذاب حرکت کردم مسیر کمی طولانی بود اما واقعا زیبا بود. همه چیز قشنگ و دیدنی بود و مناظر بین راه سرسبز و زیبا بودند. به محض پیاده شدن به سمت ورودی معبد هندی ها حرکت کردیم. میمون ها زود به استقبالمون اومدند و با عکس العمل های جالبی که داشتند همه رو می خندوندند. مردم براشون خوراکی میذاشتند و میمون ها هم سریع خوراکی ها رو برمی داشتند و می دویدند گوشه ای و می خوردند. کلا همه افرادی که به بازی با این میمون ها و کبوتر ها و گذراندن وقت در کنار اونها علاقه دارند بهتره با خودشون کمی پفک، نان و یا بیسکوییت بیاورند. البته خیلی هم مراقب وسایل خودتون باشید چون ممکنه میمون ها یکدفه روی ساک یا کوله تون بپرند و یا چیزی بردارند و با همانطوری که در حال خوردن آب میوه هستید یکدفه آب میوه تون رو از دستتان بگیرند!
Batu Caves تپه ای از جنس سنگ آهکه که توی اون سه غار بزرگ و چندین غار کوچک قرار داره و معبدی که حدود ۱۰۰ سال قدمت داره. در ابتدا وارد غاری شدم که تو اون مجسمه های جالبی تو دو طرفش قرار داشت.
بعد از خروج از غار و کمی جلوتر مجسمه طلایی رنگ و بزرگی از بودا قرار داشت که در کنار اون ۲۷۲ پله بود. در کنار این مجسمه همه مردم لحظه ای مکث می کردند و به کبوترهایی که در حال خوردن دانه بودند نگاه می کردند. این مجسمه یکی از سه خدایان هندوها به نام مورگان بود که به عنوان بلند ترین مجسمه خدای هندو در مالزی و دومین مجسمه بلند خدای هندو در جهان محسوب میشه. ارتفاع این مجسمه در حدود ۴۲٫۷ متره و واقعا بزرگ و باشکوه به نظر میرسه. ساخت این مجسمه در سال ۲۰۰۴ شروع شد و دو سال بعد هم تموم شد.
برای دیدن غار و معبد هندو ها پله ها رو تا انتها طی کردم و به ورودی غار عجیبی برخوردم. این کار به temple cave معروفه و برای به ورود به اون مثل همه معبد های هندو ها باید اصولی رو رعایت کرد. اول اینکه برای ورود باید کفش ها رو تحویل می دادیم و جوراب هامون رو هم در می آوردیم. خانم ها باید پاهاشون تا پایین زانو پوشیده باشه. داخل معبد خادمانی هستند که اگه به اونها پول بدید براتون خال هندی میذارند و دعا می خوانند. گشت و گذار تو این معبد جالب بود و مجسمه های جالبی هم توی اون قرار داره.
بعد از اون به سمت پایین حرکت کردم و دهانه غاری به نام غار سیاه رسیدم. برای غار نوردی باید ۳۵ رینگت پرداخت کنید اما من جاهای زیاد دیگری هم برای دیدن داشتم پس از رفتن به این غار صرف نظر کردم و به سمت پایین پله ها برگشتم.
پایین پله ها به سمت مکانی رفتم که نارگیل سبز میفروخت و یک نارگیل به قیمت ۵ رینگت خریدم و در گوشه ای نشستم و همانطور که به منظره جذاب اطرافم نگاه می کردم، از خوردن اون لذت می بردم.
به سمت فروشگاه های کوچکی که اون اطراف بود رفتم، در قسمتی میوه های استوایی خرد شده میفروخت. که توی اون یک ظرف جت فروت ۴ رینگت و یک تکه دراگون را نیز ۳ رینگت می فروخت. کلا اگر به میوه های استوایی علاقه دارید کوالالامپور جاییه که می توانید تو اون میوه های جالب و خوشمزه ای رو امتحان کنید. موقع برگشت تصمیم گرفتم با تاکسی به هتل برگردم و هزینه تاکسی تا هتل ۱۲ رینگت شد.
روز سوم
روز سوم قرار بود که به همراه تور به گشت شهری رایگان برم. تو این تور اول از همه برای دیدن میدان اصلی شهر رفتیم که کاخ سلطان احمد عبدالصمد هم اون جا قرار داشت. اونجا تعدادی عکاس بودند که از توریست ها عکس می گرفتند و روی بشقاب چاپ می کردند و ۲۵ برای هر عکس ۲۵ رینگت دریافت می کردند. بعد از اون به معبد چینی به نام تین هو (Thean Hou Temple) رفتیم.
داستان های جالبی در مورد این معبد وجود داشت و گفته می شد که هرکس بخواد میتونه اونجا فال چینی بگیره. طریقه گرفتن این فال این شکلی بود که یک دسته چوب رو بالا نگه می داشتند و بعد یکدفعه رهاش می کردند و تا زمانی که یک چوب بالا بماند این کار تکرار می شد و از روی شماره چوبی که بالا مانده شماره فال مشخص می شود. بعد دکمه شماره مورد نظر رو می زدند و فال اون فرد مشخص می شد.
معبد چینی ها قدمتی حدود ۳۰ سال داره و با وسعتی حدود ۶ هزار متر مربع یکی از بزرگ ترین معابد چینی تو مالزی محسوب میشه. این معبد ۴ طبقه دارد و هر طبقه اون به چیز خاصی اختصاص پیدا کرده. طبقه اول اون مخصوص خوراکی و غذا و مغازه هایی برای فروش مواد غذاییه. طبقه دوم سالن بزرگی که برای برنامه ها و هدف های مختلف کاربرد داره. طبقه سوم اجرای برنامه های رسمی و طبقه چهارم هم مهم ترین بخش معبد و بزرگ ترین سالن عبادت کاهنان و مردمه. تو این معبد چندین مجسمه و تندیس از خدایان چینی، کنده کاری ها و ستون هایی قرمز، زیبا و دیدنی وجود داره که واقعا تو لحظه ای بیننده رو مجذوب خودش میکنه. تو این معبد چندین تالار با سقف های طلایی و چند ردیف فانوس های آویزان شده وجود داره. همچنین تو این معبد میتونید ۳ مجسمه بزرگ با سه خدای اصلی چینی ها تو ورودی اون مشاهده کنید. که یکی از این خدایان خدای ثروت، دومی خدای قدرت و سومین مجسمه خدای سلامته. روبروی مجسمه این خدایان سکو هایی قرار گرفته که مردم به نوبت بر روی اون زانو می زنند و با چهار عودی که در دست دارند، دعا می کنند. همچنین فروشگاه سوغاتی و یادگاری، معبد باغ گیاهان دارویی چینی، چشمه آرزوها، برکه لاک پشت ها، یک مجسمه بزرگ با ۱۲ مجسمه کوچک از حیوانات طالع بینی چینی و همچنین مجسمه خدای عشق و ازدواج نیز از دیگر دیدنی های این معبد به حساب میاد. این معبد از ساعت ۸ صبح تا ۱۰ شب برای بازدید عموم آزاده و ورودی آن هم رایگانه و هیچ هزینه ای نداره. تو قسمتی خارج از معبد مجسمه یک پیرمرد وجود داشت که به اون خدای ازدواج می گفتند و مردم برای ازدواج هایشان به او دعا می کردند.
بعد از دیدن از این معبد جالب به یک فروشگاه صنایع دستی رفتیم و در آخر تو یک رستوران ایرانی ناهار خوردیم و به سمت هتل برگشتیم. برای استراحتی یک ساعته به داخل اتاقم رفتم و بعد از ظهر برای گشت و گذار تو خیابان بوکیت بینتانک که جذابیت هایی تمام نشدنی داشت، راهی خیابان شدم. به سمت مرکز خرید تایمز اسکوئر رفتم. مرکز خریدی بزرگ و شیک که میتونید اونجا به راحتی اجناسی با قیمت مناسب و ارزون خریداری کنید.
این مرکز خرید با ۱۰۰۰ فروشگاه و ۶۵ رستوران به سبک های مختلف و داشتن یکی از بزرگ ترین شهر بازی های سرپوشیده مالزی و همچنین اولین پله های دارای سنسور موسیقی مکانی جداب برای خرید و تفریح محسوب میشه. در مرکز خرید تایم اسکوئر کمتر میتونید فروشگاه های برند و مارک های معروف رو پیدا کنید اما اینجا مکان مناسبی برای خرید های مقرون به صرفه و سوغاتی و یک روز پر هیجان در شهر بازی سرپوشیده به نظر میرسه. بیشتر اجناس این مرکز خرید چینی هستند و علی رغم برخی جنس ها که با کیفیت و ارزون هستند مراقب اجناس بی کیفیت هم تو این مرکز خرید باشید.
جالبه که بدانید اکثر مراکز خرید زیبای کوالالامپور تو این خیابان قرار داره و به همین دلیله که واقعا مهمه که هتل شما جایی باشد که دسترسی راحتی به این خیابان داشته باشید چون اینطوری خیلی راحت میتونید با کمترین هزینه جاذبه های زیادی در کوالالامپور رو ببینید و از قدم زدن تو این خیابان لذت ببرید. یکی دیگر از بزرگ ترین و شیک ترین مراکز خرید در این خیابان پاویلیونه. که تو اون علاوه بر خرید میتونید بروشور برنامه هایش رو هم از اطلاعات دریافت کنید چون معمولا هر شب تو آن کنسرت ها و برنامه های جالبی برگزار می شود.
روز چهارم
در روز چهارم تصمیم گرفتم تا از برج های دو قلو و معروف مالزی دیدن کنم. این برج ها به عنوان نهمین آسمان خراش های بلند جهان ۴۵۲ متر ازتفاع دارند و با ۸۸ طبقه به وسیله پلی در طبقات ۴۱ و ۴۲ به هم متصل شدند.
پشت برج های دوقلوی پتروناس پارک KLCC قرار گرفته که جای خیلی خوبی برای پیاده روی و لذت بردن از منظره آب نمای بزرگ پارک و رقص فواره ها با نورهای رنگی در شبه. تو این پارک ۲۳ نوع گونه گیاهی از ۱۹۰۰نوع درخت بومی، ۶۶ گونه درخت خرما وجود داره. همچنین این پارک محل خوبی برای بازی کودکان و دوچرخه سواری نیز به حساب میاد.
تو قسمت پایین این برج هم یک مرکز خرید بزرگ و دیدنی به نام سوریا (suria klcc) قرار داره که توی اون میتونید هر چیزی رو که میخواید پیدا کنید ولی دقت کنید که به طور کلی تو این مرکز خرید اجناس کمی گرونه. به علاوه این موضوع هم یادتون باشه که تو طبقه هم کف این مرکز، بستنی فروشی با بستنی های خوشمزه وجود داره که قیمت هر اسکوپ بستنی اون ۱۰ رینگته. پس حواستون به اسکوپ های بستنیتون باشه.
اگه دوست دارید به بالای برج های دوقلو برید باید صبح زود از ساعت ۸ تا ۹ برای رفتن آماده باشید. قبلا به این صورت بود که در لابی برج به شما برای بازدید از طبقات ۴۱ و ۴۲ و عبور از پل اتصال دو برج به شما وقت می دادند و هزینه اون هم رایگان بود ولی جدیدا باید برای بزرگسالان نفری ۸۴٫۸۰ رینگت و برای کودکان ۳۱٫۸۰ رینگت پرداخت کنید تا بتونید از اون دیدن کنید.
در مورد بازدید از این برج یادتون باشه که میتونید تو روز های سه شنبه تا یکشنبه از ساعت ۹ صبح تا ۹ شب برید و دوشنبه ها هم برج تعطیله. همچنین ساعت ۱ تا ۲:۳۰ جمعه ها هم برج بسته است. برای خرید بلیط بهتره صبح زود اقدام کنید و به مدت ۴۵ دقیقه تا ۱ ساعت میتونید از این برج دیدن کنید. یادتون باشه آوردن خوراکی و آشامیدنی و همچنین یا سیگار کشیدن تو این برج ممنوعه. اگر هم کیسه خرید یا کوله پشتی و یاک بزرگ داشته باشید، باید هنگام ورود به اتاق امانات تحویل دهید و قبض دریافت کنید و موقع خروج با نشان دادن قبض، ساکتان رو تحویل بگیرید.
به علاوه بخش جذاب دیگری که تو این برج وجود داره، آکواریوم بزرگ و جذاب اونه که هزینه بلیط اون برای بزرگسالان ۶۵RM و برای کودکان ۵۶RM آکواریوم زیبایی که مخصوصا برای کودکان و خانواده هایی که بچه دارند خیلی جالب تره و برنامه های مهیجی مثل قواصی، بازی ها و سرگرمی های آموزشی برای بچه ها داره. به طور کلی بازدید از این آکواریوم حدود ۳ ساعت طول میکشه. ساعت کاری اون هم از ۱۰ صبح تا ۸ شبه.
دیدن برج های دوقلو و تفریحات و سرگرمی های اطراف اون باعث شد که کل روز رو تو این قسمت سپری کنم. تو این روز برای صرف غذا هم به رستوران Pizza Hut رفتم که غذاهایی با کیفیت و مناسبی داشت.
بعد از ظهر به سمت خیابان بوکیت بینتانک حرکت کردم تا از مرکز خریدTime Square بلیط Berjaya Hills رو برای گردش فردا خریداری کنم. محل فروش بلیط دهکده فرانسوی ها تو طبقه هشتم پاساژ قرار گرفته و اگر به تابلو ها دقت کنید راحت تر می توانید اون رو پیدا کنید. دفتر فروش بلیط اون مکان بزرگی با عکس های مختلف از دهکده فرانسوی ها است که پیدا کردنش چندان کار سختی هم نیست و یادتون باشه که فروش بلیط فقط از ساعت ۱۰ صبح تا ساعت ۳ بعد از ظهر بازه.
روز پنجم
روز پنجم برای رفتن به دهکده فرانسوی ها و ژاپنی ها برنامه ریزی کرده بودم. مکانی که به اون برجایا هیلز گفته میشه؛ بلیط اون هم روز قبل از مرکز خرید تایم اسکوئر به قیمت ۶۰ رینگت خریدم؛ پس صبح زود بیدار شدم و بعد از خوردن صبحانه برای یک روز عالی دیگر به سمت خیابان راه افتادم. بلیط حرکت من از هتل تایم اسکوئر و راس ساعت ۱۰ بود و از اونجا به وسیله یک ون با ۵-۶ نفر دیگری که سوار شدند به سمت دهکده حرکت کردیم. حدود یک ساعت تا رسیدن به اونجا طول کشید و تو طول مسیر چنان محو تماشای منظره بیرون بودم که متوجه زمان نشدم. ماشین ما رو دم دهکده فرانسوی ها پیاده کرد و گفت که برای رفتن به باغ ژاپنی ها به صورت رایگان میتونید از ماشین های اونجا استفاده کنید و بعد از یک ساعت هم با همان ماشین ها بر گردید به دهکده فرانسوی ها.
دهکده فرانسوی ها یا کولمار در اصل نام دهکده ای معروف در فرانسه که به خاطر معماری خاص و منحصر به فردش معروفه و مالزی هم دهکده ای شبیه به اون ساخته که هتل هایی با معماری خاص کولمار توی اون قرار دارند و اسم اون را کولمار استوایی گذاشته است.
در مورد بلیط این دهکده باید بدونید که شما فقط ورودی دهکده فرانسوی ها و ژاپنی ها را پرداخت کرده اید و اگه بخواید از امکانات دیگه اون مثل زمین گلف، باغ خرگوش ها و زمین اسب سواری استفاده کنید باید دوباره بلیط تهیه کنید.
رفتن به این دهکده ها جداً میتونه خاطره انگیز و زیبا باشه اما ذهنتون جای عجیب و دور از انتظاری رو تصور نکنید. چیز های جالب زیادی برای تماشا وجود داره که میتونه شما رو حتی هیجان زده کند اما به طور کل توقع نداشته باشید که فرانسه و ژاپن رو از نزدیک ببینید!! کل وسعت برجایا هیلز بیش از ۸ هکتار است که تو ابتدای مسیر آن دهکده فرانسوی ها و کمی جلوتر دهکده ژاپنی ها قرار گرفته. بهتره در ابتدای ورود کاتالوک رستوران ها و مکان های دهکده رو بگیرید یا آن را با دقت بخوانید تا از ساعت دقیق کار رستوران ها و تفریحات دهکده مطلع بشید.
دهکده فرانسوی در واقع خیابانیه که با سبکی خاص و منحصر به فرد که ساختمان هایی با سقف هایی رنگی و شیب دار داره، تو دو طرف خیابان هتل ها و رستوران های مختلفی قرار گرفته و میتونم بگم که یکی از بهترین مکان ها برای عکاسی محسوب میشه که میتونید کنار ساختمان های زیبای این دهکده و نمایش های جالب خیابانی و دلقک ها عکس های یادگاری بگیرید.
وسط این خیابان یک مکانی مثل سن وجود داره که تو ساعت های خاصی توی اون نمایش ها و اجرا های جالبی برگزار میشه. قیمت رستوران ها هم تو این دهکده کمی بالا بود مثلا در رستوران la flame باید برای یک پیتزای سرآشپز کوچک ۲۹ رینگت پرداخت می کردید که به نسبت غذاهای داخل شهر خیلی گرون تر بود اما طعم و کیفیت غذاها خیلی خوب بود.
برای این که تصمیم بگیرید اول از دهکده فرانسوی ها دیدن کنید یا ژاپنی حتما این موضوع رو در نظر بگیرید که ساعت های نمایش در دهکده فرانسوی ها چه زمانیه تا به هیچ عنوان اون ر از دست ندید چون یکی از مهم ترین جذابیت های این دهکده تماشای همین اجراهاست.
برای رفتن به دهکده ژاپنی ها ماشین هر یک ساعت یک بار حرکت میکنه و بعد از یک ربع هم برمیگرده. فاصله دو دهکده از هم ۵ دقیقه راهه و برای بازدید از دهکده ژاپنی ها حدود ۱ ساعت زمان کافیه. باغ ژاپنی ها مکان بسیار زیبایی بود و چیز جالبی که تو اون وجود داشت این بود که همه لباس ژاپنی کرایه می کردند و با اون عکس می گرفتند. که هزینه کرایه لباس ۲۰ رینگت بود. با ورود به دهکده ژاپنی ها تابلوی راهنمایی رو می بینید که به شما نشان میده برای هر قسمت تو این دهکده به کدام سمت برید. قسمت های مختلفی مثل باغ ژاپنی، خانه چای، سالن ماساژ، مغازه سوغاتی و رستوران ژاپنی.
همچنین بهتره که با گوشی تان از نقشه برجایا هیلز در ابتدای مسیر عکس بگیرید تا مسیر ها رو راحت تر پیدا کنید.
یکی از جالب ترین دیدنی های دهکده ژاپنی ها، تماشای مراسم چای ژاپنیه که برای اون باید هزینه ای جدا پرداخت کنید. که هزینه ورود برای هر نفر ۲۸ رینگت بود.
من ساعت ۶ بعداز ظهر رو برای برگشتم به تایم اسکوئر انتخاب کردم که علاوه بر اون ساعت ۳ هم ماشین برمی گشت. اگه هم خواستید برای رفت و آمد به این دهکده از تاکسی استفاده کنید، باید بدونید که هزینه اون حدود ۲۰۰ تا ۲۵۰ رینگت میشه.
روز ششم
روز ششم که دیگه آخرین روز گردش من تو کوالالامپور محسوب میشه به سمت Zoo Negara حرکت کردم. تو اون روز تصمیم گرفتم که با تاکسی های قرمز که قیمت کمتری دارند، برم برای همین به اولین تاکسی در مسیر دیدم آدرس رو گفتم و بعد از توافق ۲۵ رینگت به سمت باغ وحش راه افتادم. باغ وحش نگارا یا Zoo Negara از اولین باغ وحش های کشور مالزیه که تو سال ۱۹۶۳ بازگشایی شد و در سراسر دنیا هم شناخته شده است. فاصله اون تا شهر هم ۵ کیلومتره. هزینه ورودی این باغ وحش برای توریست های بزرگسال ۸۰ رینگت و برای کودکان ۴۰٫۵۰ رینگته. ساعت کار اون هم هر روز از ساعت ۹ صبح تا ۵ بعد از ظهره. موقع ورود حتما نقشه باغ وحش رو از اطلاعات بگیرید تا مطمئن بشید همه حیوانات رو دیدید.
تو این باغ وحش سرگرمی ها و قسمت های مختلفی مثل نمایش حیوانات، آکواریوم، قسمت های جداگانه برای پرندگان و حیوانات، نمازخانه و اتاق عکاسی وجود داره. نمایش حیوانات یکی از جذاب ترین قسمت های باغ وحشه که هر روز از ساعت ۱۱ صبح تا ۳ بعد از ظهر اجرا می شود. روز های تعطیل و آخر هفته ها هم میتونید تو قسمت عکاسی با حیوانات عکس های جالبی بگیرید.
برای برگشت از این باغ وحش تو محوطه خروجی تاکسی های زیادی هستند که برای بردن شما تا داخل شهر هزینه زیاد می گیرند. اما اگر کمی جلوتر برید تو نزدیکی اتوبان، ایستگاه اتوبوسی هست که میتونید با ۸٫۱ رینگت به ایستگاه Dato Keramat بروید و از اونجا به راحتی میتونید خودتون رو به هر مسیری که خواستید برسونید. من به ایستگاه اتوبوس KLCC رفتم و با دیدن برج های دو قلو خیلی راحت مسیرتون رو پیدا می کنید. یادتون باشه اگر از مسیر ها مطمئن نیستید وقتی سوار اتوبوس شدید حتما به راننده بگید که ایستگاهDato Keramat پیاده میشید تا خیلی راحت شما رو تو مقصد پیاده کنه.
روز آخر
روز آخر پرواز من با ماهان ایر ساعت ۱۱:۱۵ بود و طبق هماهنگی ها قرار بود ساعت ۶ با ترانسفر به فرودگاه برم. صبح قبل از صبحانه کمی اتاق رو مرتب کردم و وسایلم رو تو ساک جمع کردم تا موقع برگشت همه چیز آماده باشه و بعد از خوردن صبحانه هتل پیاده به سمت خیابان بوتینک بینتانگ راه افتادم. امروز می خواستم از حداکثر زمانم تو این خیابان استفاده کنم و چیز هایی که لازم داشتم رو هم خریداری کنم. پیاده تو این مسیر می رفتم و مغازه های اطراف رو نگاه می کردم جذابیت های این خیابان تمامی نداره و هر چه بیشتر پیش می رفتم بیشتر از اون لذت می بردم. کمی جلوتر بازار میوه ای بود که همه قیمت ها هم روی میوه های مشخص شده بود و اگر میخواید میوه های استوایی و جدید رو امتحان کنید پیشنهاد می کنم حتما از این بازار دیدن کنید.
کمی که راه رفتم تو کافه استار باکس یک کاپوچینوی کاکائویی خریدم که قیمت اون ۱۵٫۴۰ رینگت بود و طعم بی نظیری داشت.
یادتون باشه تو این خیابان حتما طعم لذیذ بلال رو امتحان کنید چون واقعا شیرین و خوشمزه هستند و قیمت اون دانه ای ۵٫۸۴ رینگت است.
یکی از مرکز خرید های برند این خیابان، فارنهایته که توی اون برند های معروف زیادی نمایندگی دارند و قسمتی از این مرکز خرید هم به فروشگاه های اوت لت اختصاص داره که اجناسی متعلق به فصل های قبل رو با قیمت های مناسبی می فروشند. کمی تو این مرکز خرید گشتم و یک لباس ورزش از یکی از نمایندگی ها خریدم. که قیمت اون تو حراج اوت لت تقریبا کمتر از نصف شده بود.
بعد کمی دور زدن ناهار رو تو یک رستوران ایرانی به نام ناب خوردم.
کیفیت غذاها تو این رستوران واقعا خوب بود و شاید شما هم مثل من این موضوع رو تجربه کنید که بعد از چند روز خوردن غذاهای متفاوت و یا فست فود ها دلتون کباب و جوجه ایرانی بخواد، پس حتما آدرس یک رستوران ایرانی را تو سفرهاتون داشته باشید. تو این رستوران انواع کباب و جوجه، ماهی، غذاهای عربی و فست فود ها تو منو های جداگانه ارائه میشه. قیمت یک پرس جوجه کباب با مخلفات اون ۳۳٫۵۵ رینگت بود و طعم و کیفیت غذا هم واقعا خوب بود.
یکی از غذاهای خیابانی جالب تو کوالالامپور که تو خیابان بوکیت بینتانگ هم وجود داشت انواع غذاهای کبابی بود که همه چیز رو روی سیخ خای چوبی زده بودند و برای جلوگیری از خراب شدن زیر و روی اون یخ ریخته بودند و هرکس هرچیزی می خواست همان لحظه براش درست می کردند.
البته بین انواع گوشت و سوسیس ها چیز های دیگری مثل پای مرغ، قورباغه هم پیدا می شد که باید حواستون به این کباب ها باشه و قیمت ها هم کاملا متفاوت بود مثلا قیمت یک سیخ پای مرغ کبابی ۲ رینگت و قیمت یک سیخ گوشت خشک ۲٫۵ رینگت بود. بعد از یک گشت حسابی و ناهار خوشمزه ای که تو رستوران ایرانی خوردم قبل از ساعت ۶ خودم رو به هتل رساندم و به سمت فرودگاه حرکت کردیم.
نکته هایی در مورد این سفر
قیمت یک آب معدنی کوچک تو کوالالامپور ۱ رینگت و یک آب معدنی بزرگ هم ۲ رینگته و سعی کنید به هیچ عنوان از آب شیر برای خوردن استفاده نکنید. یکی از بهترین نوشیدنی هایی که میتونید به جای آب هم از اون استفاده کنید ۱۰۰+ که یک نوشیدنی با انواع ویتامین های B3، B6 و B12 که تو ۱۰۰میلی لیتر آب تنها ۶ گرم شکر داره و طرفداران زیادی هم در کوالالامپور داره. قیمت یک بطری از اون ۲٫۵ رینگته.
موقع رزرو هتل اگه با خانواده تان سفر می کنید سعی کنید از هتل های ۴ یا ۵ ستاره استفاده کنید که کیفیت بهتری دارند چون هتل های ۳ ستاره معمولا بی کیفیت هستند.