سفرنامه مدینه

سفری به سوی مدینه، شهر پیامبر…دومین شهر مهم مذهبی تو تموم دنیا و جایی که فرستاده خدا اونجا آروم گرفته…جایی که حس و حال عجیبی رو تجربه می کنید و پا به مقدس ترین مکان های دنیا میذارید…

آب و هوا

این شهر هم مثل همه شهر های عربستان، آب و هوایی خشک و بیابانی داره اما معمولا نسبت به مکه معمولا خنک تره، تابستان های مدینه خیلی داغ و زمستان های اون گرم و مطبوع تره. از ماه ژوئن تا سپتامبر دمای هوا به حداکثر خودش می رسه و واقعا گرم و طاقت فرساست اما از نوامبر تا می بهترین زمان برای رفتن به مدینه محسوب میشه و میزان بارش ها هم توی این زمان به نسبت بیشتر میشه.

از تهران تا فرودگاه جده حدود ۳ ساعت طول کشید. فرودگاه جده معماری خاصی داشت و به شکل خیمه ساخته شده بود که بخاطر حجاج به این شکل طراحی شده که خیلی مجهز و بزرگ هم نبود.

بعد از کمی معطلی در جده، با اتوبوس به سمت مدینه حرکت کردیم.

راستش مثل سفرنامه مکه که کاملا جدا نوشتمش و خیلی از جزئیات سفرم هم اونجا براتون گفتم، هدف من از نوشتن خاطرات سفرم این بود که کنار حس متفاوت و منحصر به فردی که توی سفر حج تجربه کردم، تجربیات مفیدم رو با شما در میان بزارم تا کنار تموم معنویات با ارزشی که بدست میارید از سفرتون هم نهایت لذت رو ببرید و با آگاهی بیشتری به این سفر برید.

حمل و نقل

در سفر هایی که با کاروانه معمولا همه جارو طبق برنامه های گروه میرید اما ممکنه براتون پیش بیاد که بخواید خودتون بخواید از حمل و نقل شهری استفاده کنید و به جایی اقدام کنید برای همین باید بدونید که در این شهر خط های متعدد اتوبوس یا تراموایی وجود نداره، فقط تاکسی ها هستند که بعضی جاها می تونید پیداشون کنید. در مدینه مثل مکه نیست که اتوبوس هایی برای مسیر هتل تا حرم باشه و در واقع بهترین راه تو مدینه همراه شدن با کاروانه ولی اگه هم جایی مجبور شدید تاکسی ها تنها گزینه هستند. اکثر اتوبوس هایی هم که وجود داره به مقاصد مهم بیرون شهری میره که چندان برای ما که با کاروان میریم قابل استفاده نیستند.

تاکسی

تاکسی های مدینه شاید تنها گزینه پیش رو برای زمان هایی که تصمیم به جدا شدن از کاروان و گشتن در شهر رو دارید، باشه. هزینه این تاکسی ها به شکل های مختلفی محاسبه میشه. خیلی از اون ها تاکسی متر دارند که هزینه اون ها با ورود به تاکسی ۱۰ ریال و با هر کیلومتر هم ۱۰ ریال دیگه به کرایه اضافه میشه و در آخر محاسبه میشه. با هر ۱ ساعت منتظر موندن تو ترافیک عادی هم حدود ۲۷ ریال به هزینه اضافه میشه. اما راننده های مدینه علاقه زیادی به استفاده از تاکسی متر ندارند برای همین باید قبل از نشستن داخل تاکسی ها در مورد قیمت اون و نحوه محاسبه کردنش به تفاهم برسید. باید بگم که بیشتر وقت ها کرایه تاکسی به صورت توافقی حساب میشه و بهتره قبل از اینکه تاکسی بگیرید در مورد قیمت با رسپشن یا مسئول کاروانتون هم بپرسید.

یک نکته هم که باید بگم اینه که توی فصل های شلوغی که تعداد زائرای ایرانی بیشترند، تاکسی های رایگانی هم بیرون هتل ها هستند که بخاطر پورسانتی که از مراکز خرید و فروشگاه های بزرگ می گیرند، بدون هیچ هزینه ای شمارو به به این مراکز می برند که جدیدا بخاطر کم تر شدن تعداد زائر های ایرانی و اینکه کمتر خرید می کنند، این تاکسی ها هم  خیلی کم شدند.

هزینه ها

واحد پول مدینه ریال عربستانه و با SAR مشخص میشه و از اونجایی که اکثر هزینه های سفر با کاروانه هزینه اولیه اون با توجه به خدماتی که قراره توی این سفر دریافت کنید محاسبه میشه.

هزینه اقامت در مدینه

کیفیت هتل های مدینه نسبت به مکه پایین تره و کاروان ها تنها در چند هتلی که از قبل مشخص شده میرن و طبق پیش بینی ها تقریبا هر ۲۰ متر برای ۵ نفر در نظر گرفته شده و معمولا از اتاق های اشتراکی و سوئیت های چند تخته استفاده میشه. سازمان حج ایران این هتل هارو کرایه می کنه و همه وعده های غذایی هم داخل هتل یا اگه در راه باشه بین راه و حتی گاهی داخل اتوبوس سرو میشه.

 غذا در مدینه

در سفر های حج، همه وعده های غذایی به عهده کاروانه و از اونجایی که هتل هم کاملا در اختیار کاروان های ایرانیه بیشتر وعده ها هم همونجا با اگه بیرون باشیم بیرون سرو میشه. کیفیت غذاها هم واقعا خوب و قابل قبول بود و به دست آشپز های ایرانی درست می شد و از اونجایی که من با مدیر کاروانمون خوب دوست شده بودم تونستم آشپزخونه رو هم از نزدیک ببینم و باید بگم که واقعا زحمت می کشیدند تا غذای با کیفیتی درست کنند.

محل اقامت ما در مدینه

محل اقامت ما در مدینه هتل ۲ ستاره انوار الزهرا بود که خیلی هم به مسجد النبی نزدیک بود و فکر کنم فاصلش حدود ۳۰۰ متر می شد و تا بازار میدنه هم فقط حدود ۱۰ دقیقه راه بود. اتاق های هتل هم خیلی ساده و چند تخته بودند و از اونجایی که من تنها به این سفر رفته بودم با یک آقای دیگه و پسرش توی یک اتاق ۳ نفره بودیم.

مسجد النبی

معمولا هتل های زائران فاصله نزدیکی تا مسجد النبی داره و پیاده خیلی راحت می شه تا اونجا رفت. وقتی اولین بار وارد حرم شدم حس و حال عجیبی داشتم…حس آرامش بی نظیری که انگار تا حالا اینجوری تجربه نکرده بودم…اینجا مسجدی بود که پیامبر تو سال اول هجرتش با دستای خودش ساخته بود و آرامگاه رسول خدا داخلش قرار داشت… اینجا جایی بود که صدای آدما زودتر به گوش خدا می رسه و به واسطه بهترین بنده ها زود تر دعاها برآورده میشه… تو مدتی که تو مدینه بودیم همه روزها به مسجد النبی میومدم و حتی اگه اون روز با کاروان جای دیگه ای می رفتیم شب ها خودمو به مسجد میرسوندم و حاضر نبودم یک لحظه رو هم برای دیدن دعا کردن توی اون از دست بدم…

با ورودمون به مسجد روحانی توضیحات کاملی در مورد تاریخ اون برامون گفت و اینکه قبر پیامبر (ص) تو منزل همسر ایشون عایشه قرار داره و درست زیر گنبد سبز مسجد میشه. کنار قبر پیامبر هم قبر عمر و ابوبکر قرار گرفته.

داخل محوطه بیرون اون پر از چتر هایی که بود که با یک طراحی خاص برای جلوگیری از نور آفتاب نصب شده بودند و جلوه خیلی زیبایی هم داشتند و شب ها بسته می شدند. رو اکثر ستون ها پنکه های آبپاشی بودند که هوارو تا حدودی مطبوع می کردند.

یک نکته مهمی که وجود داره اینه که بوسیدن ضریح تو مسجد از نظر عرب ها شرک محسوب میشه و اگه ببیند زود اعتراض می کنند و باید حواستون به این موضوع باشه.

هوای داخل مسجد خیلی خنک و مطبوع بود و شاید بیش از ۲۰۰۰ تا ستون داشت که کنار بعضی از اون ها به صورت تاقچه بود و قرآن روش قرار گرفته بود و پایین اونها هم پر از کلمن های آب خنک بود که با آب زمزم پر شده بودند و روی بعضی از کلمن ها نوشته شده بود غیر مبرد یعنی اون آب ها ولرم بودند و کسایی که سرما خوردند می تونند از اون بخورند.

یکی از معروف ترین ستون های داخل مسجد ستون توبه است که گفته میشه پیامبر ۱۰ روز خودش رو به این ستون بست تا در نهایت خداوند در قبول توبه او آیه ای از سوره الأنفال رو نازل کرد.

برای وضو گرفتن هم باید با پله برقی ۳ طبقه پایین می رفتیم و وضوخانه و دستشویی ها اونجا بودند که هم دستویی عادی داشت و هم فرنگی.

یک موضوعی هم که باید بگم اینه که عکس گرفتن از حیاط و داخل مسجد النبی ممنوع بود و انتظامات اونجا مرتب تذکر می داد اما من هرطور که بود چند تا عکس برای این سفرنامه گرفتم و بعد از اون هم گوشیمو داخل کیفم گذاشتم و دیگه بیرون نیاوردم اما باید بگم که خیلی هارو دیدم که در حال عکس گرفتن بودند.

مسجد غمامه

این مسجد توی ۵۰۰ متری مسجد النبی و مقابل باب السلام در منطقه مناخه قرار داره و پیامبر (ص) توی این مکان تو موقع خشکسالی، نماز باران خونده و برای همین هم اسم این مسجد رو غمامه یعنی لکه های ابر گذاشتند.

قبرستان بقیع

قبرستان بقیع، قدیمی ترین و معروف ترین قبرستان اسلام که تو قسمت شرقی مدینه و نزدیک مسجد النبی قرار گرفته و اگه بخواید از حرم به سمت بقیع بیاید باید از صحن شرقی حرم بیرون بیاید و چند متر جلوتر از ند تا پله عبور کنید و اینجوری وارد قبرستان بقیع میشید که سطح اون هم از صحن حرم بالاتره.

بقیع در لغت به زمین بزرگی گفته میشه که توی اون درخت ها و ریشه های درخت زیادی باشه.

این قبرستان معمولا روز ها خیلی شلوغه و زائر های زیاد شیعه و سنی برادب دیدن اون میان. یک موضوع مهمی هم که وجود داره اینه که ورود خانم ها به این مسجد ممنوعه و از بعد از ظهر ها در قبرستان تا صبح بسته میشه و اجازه ورود نمیدن. درواقع در های قبرستان بعد از نماز صبح و بعد از نماز عصر ۲ ساعت باز میشه و تنها مرد ها اجازه ورود به اون رو دارند و خانم ها میتونن توی این ساعت ها از بیرون و پشت دیوار ها داخل قبرستان رو ببینند.

همه قبر های این قبرستان تنها با تکه سنگ مشخص شدند و هیچکدوم سنگ قبر ندارند فقط اونهایی که یک سنگ دارند مرد و اونهایی که دونا سنگ دارند زن هستند.

در این مسجد خیلی از یارای پیامبر و چهار تا از امام ها و تعداد زیادی از افراد پاک دفن شدند. امام حسن (ع)، امام سجاد(ع)، امام جعفر صادق (ع) و امام محمد باقر (ع) توی این قبرستان دفن شدند.

معمولا از بعد از ظهر تا مغرب کسایی که تو مدینه فوت می کنند رو به این مسجد میارن و بعد از نماز میت دفنشون می کنند و جالبه که بدونید گریه کردن برای مرده توی عربستان ممنوعه.

زیارت دوره

یکی از روز های صبح تا ظهر رو قرار شد با کاروان به دیدن چند تا از مسجد های مدینه رفتیم.

کوه احد

اول از همه به منطقه احد و کوه احد جاییه که جنگ احد اونجا رخ داده و عده زیادی از مسلمان ها شهید شدند، رفتیم. علت این که به این کوه احد گفته می شه اینه که جدا از بقیه کوه هاست و به اونها متصل نیست. روحانی کاروان کمی از تاریخ این منطقه و ماجرای جنگ احد تعریف کرد و بعد از اون به سمت مسجد بعدی راه افتادیم.

مسجد قبا

مسجدی که تو فاصله ۶ کیلومتری جنوب مسجد النبی قرار داره و آب و هواش هم به نسبت خنک تره. هر کجا که می رفتیم روحانی کاروان در مورد پبشینه و تاریخ اونجا برام صحبت می کرد و در مورد این مسجد هم گفته میشه که اولین مسجدیه که به دست پیامبر (ص) ساخته شده و پیامبر هفته ای یک بار در آنجا نماز می خواند. برای همین اهمیت زیادی داره.

مسجد سعبه

مسجد سعبه یا هفت مسجد جایی بود که بعد از مسجد ذو القبلتین به اونجا رفتیم. تو قسمت شمال غربی مدینه و کنار کوه سلع ۷ تا مسجد کنار همدیگه قرار گرفتند که به اونها مسجد سعبه گفته میشه و اسم اون ۷ مسجد، مسجد فتح، مسجد سلمان فارسی، مسجد امام علی بن ابی طالب (ع)، مسجد ابوبکر، مسجد فاطمه الزهرا (ع)، مسجد عمر و مسجد قبلتین بود.

مسجد فتح

مسجد فتح یکی از مهم ترین مساجد سبعه که به مسجد الأعلی و نیز به مسجد احزاب مشهوره و گفته می شه که اینجا به عنوان محل استقرار رسول خدا (ص) توی جنگ احزاب بوده. این مسجد روی کوه قرار گرفته و برای رفتن به اون باید از چند تا پله بالا می رفتیم.

مسجد سلمان فارسی

مسجد بعدی که بعد از مسجد فتح مدینه به اونجا رفتیم مسجد سلمان فارسی بود که بعد از پایین اومدن از مسجد فتح سمت راست قرار داشت.

مسجد امام علی (ع)

مسجد امام علی یکی دیگه از مسجد های این منطقه محسوب میشه که عرب ها در اون رو بستند و اجازه ورود نمیدند و ما فقط تونستیم اون رو از بیرون ببینیم.

مسجد فاطمه الزهرا

تو قسمت غربی مسجد امام علی (ع) مسجد فاطمه الزهرا قرار گرفته که به دست و هابیون عرب تخریب و در اون بسته شده. یک مسجد خیلی کوچیک و بدون سقف که طبق گفته های روحانی کاروان حضرت فاطمه (س) موقع جنگ خندق اینجا برای پدر و همسرش غذا و نان میبره. این مسجد توی پایین ترین قسمت مساجد منطقه و کنار خیابان اصلی قرار گرفته و در اون کاملا با سیمان بسته شده.

مسجد ذوالبقلتین

مسجد ذوالقبلتین، مسجدی که توی اون قبله مسلمان ها عوض شده و درست وقتی که پیامبر (ص) در حال خوندن نماز ظهر بود، قبله از بیت المقدس که قبله یهودی ها بود به کعبه تغییر پیدا کرد. برای خوندن دو رکعت نماز هم داخل اون رفتیم و از شانسمون اونقدر ها هم شلوغ نبود.

خرید در مدینه

برای خرید کردن سوغاتی توی سفرتون بهتره بیشتری نخرید هارو توی مدینه انجام بدید چون توی مکه هم تنوع کمتره و هم کمتر وقت می کنید برای خرید برید.

مدینه بازار

بیرون مسجد النبی پر از بازار ها و دستفروش هاییه که اجناس مختلف می فروشند اما باید بگم که قیمت این اجناس خیلی بالاست و باید حواستون به خرید توی این بازار باشه.

بیشتر فروشنده های اون پاکستانی و افغانی هستند و لباس و پارچه و انواع تسبیح، مهر و سوغاتی می فروشند و اطراف اون هم دستفروش هاس فقیر عرب و سیاهپوست هابساط پهن کردند و چیزهایی از ۲ تا ۱۰ ریال می فروشند اما توی این بازار خانم ها باید خیلی مراقب باشند و تنها نرند یا اینکه شب دیر وقت سعی کنند چند نفر باشند چون عرب های این قسمت آدم های به شدت سطح پایینی هستند و رفتار نامناسبی دارند.

مدینه مال

از هتل تا این مرکز خرید فقط ۲ کیلومتر بود و یکی از مرکز خرید هایی که اکثر زائر ها هم به اونجا میرند و بعد از بازار سنتی، جز جاهای معروف مدینه برای  کسایی که به خرید علاقه دارند، محسوب میشه. توی این مرکز خرید هر چیزی که فکر کنید پیدا میشه و جای خوبی برای خرید کردنه. رستوران های اون هم معمولا با کیفیت هستند و انواع غذاهای امریکایی، هندی و خاورمیانه در اونها سرو میشه. ساعت کار اون هم از ۱۰ صبح تا ۱۰ شبه و و آخر هفته ها هم تا ساعت ۱۲ شب بازه. اگه خواستید خودتون به این مرکز خرید برید باید از تاکسی استفاده کنید که هزینه اون هم حدود ۲۵ تا ۳۰ ریال میشه.

راشد مال (Rashid mall)

یکی از بهترین و بزرگ ترین مراکز خرید مدینه که با فروشگاه ها و رستوران های با کیفیت یک هایپر مارکت بزرگ و مرکز تفریحی و بازی هم داره و اکثر فروشگاه های اون بهترین برند های معتبر دنیا هستند.

 این مرکز خرید صبح ها از ساعت ۱۰ صبح تا ۱۱ شب بازه و جای خوبی برای خرید و تفریح توی مدینه محسوب میشه. البته اجناس اون کمی لوکس تر و گرئن تر از بقیه بازار هاست و برای کسانی که به خرید علاقه دارند می تونه گزینه خوبی باشه. برای رفتن به این مرکز خرید باید از تاکسی استفاده کنید و تقریبا ۹ کیلومتره و از اونجایی که یکم دوره بهتره ند نفره برید و قبل از رفتن هم سر قیمت با تاکسی به تفاهم برسید. اطراف حرم هم مرکز خرید های دیگه ای مثل مجمع الراشد و مجمع سیتی ماکس هستند که اگه بگردید برای سوغاتی چیز های خوبی م یتونید داخل اونها پیدا کنید.

روز آخر و مسجد شجره

روز هایی که توی مدینه بودیم خیلی زودتر از اونی که فکر می کردم گذشت و خاطرات و حسی که اینجا تجربه کردم یکی از قشنگ ترین حسای عمرم بود، اما هیجان رفتن به مکه و دیدن خانه خدا از نزدیک تنها فکری بود که روز آخری که تو مدینه بودیم، از ذهنم می گذشت و برای رفتن به این سرزمین مقدس از ته قلبم لحظه شماری می کردم…

صبح روز آخر که میخواستیم به سمت مکه بریم برای آخرین بار به مسجد النبی رفتیم و نماز وداع خوندیم و بعدش رفتیم هتل و وسیله هامون رو جمع کردیم و بعد از خوردن ناهار توی هتل، لباس های احراممون رو پوشیدیم و سوار اتوبووس شدیم. قبل از اینکه به سمت مکه حرکت کنیم، به مسجد شجره رفتیم.

مسجدی که معماری خاص و منحصر به فردی داره و از مساجد احرام محسوب میشه در واقع همه حجاج باید قبل از وارد شدن به مکه، توی یکی از مساجد احرام، محرم بشن. مسجد شجره به اسم های دیگه ای مثل السمره، المیقات، مسجدالحرام و آبار علی هم معروفه و بیرون اون پر از دستشویی و حمامه. توی مسجد همه کاروان ها با لباس های سفید وارد صحن می شدند و از هر گوشه مسجد صدای لبیک میومد…

نکته هایی که در سفر به مدینه باید بدانید!

• برای خرید توی خیلی از فروشگاه ها می تونید از دلار و یا حتی بعضی جاها از پول خودمون استفاده کنید.
• از اونجایی که وهابی ها سجده کردن بر مهر رو حرام میدونن برای همین بیشتر ایرانی ها برای خوندن نماز میان روی سنگ های مرمر تا پیشونیشون رو روی اون بذارن.
• عرب ها به شدت به اینکه قرآن روی زمنی گذاشته بشه حساسند و اگه ببینند زود تذکر میدند.